Ubice Milana Vukelića uživaju na slobodi, istraga godinama u SLIJEPOJ ULICI…

Ubistvo inžinjera i oca četvoro djece Milana Vukelića u novembru 2007. u Banjaluci i danas je misterija za policiju, koja 13 godina nakon likvidacije nije uspjela otkriti ni identitet direktnog izvršioca.

Ubice i nalogodavci mučkog zločina tako više od deceniju uživaju u nezasluženoj slobodi, dok je istovremeno istraga u slijepoj ulici.

Odmah u startu policijski dužnosnici su isticali da iza ubistva stoje profesionalci, te da bi se naručioci trebali tražiti u krugu osoba s kojima je Vukelić dolazio u sukob radeći u Zavodu za izgradnju Banjaluka.

Milan Vukelić je ubijen u eksploziji autobombe 6. novembra 2007. godine, u 20.20, u banjalučkom naselju Starčevica.

Ekseri uz TNT

Uviđaj nakon likvidacije, koja je šokirala Banjaluku i region, otkrio je da banjalučki inžinjer nije imao šanse da preživi, jer je eksplozivna naprava bila pojačana ekserima.

Naime, ispod Vukelićeve sive “ford fijeste” bila je postavljena naprava s 800 grama razornog eksploziva TNT.

Naprava je aktivirana daljinskim upravljačem u trenutku kada je automobil prolazio pored samačkog hotela, odnosno zgrade MUP RS i Osnovne škole “Branko Radičević”.

S Vukelićem su u vrijeme ubistva u automobilu bili Slava Pepinović, konobarica iz kafića “Vučko”, čiji je vlasnik bio pokojnik, te čuvar u tom kafiću Tomislav Dobrnjac, koji je zadobio teške tjelesne povrede.

Uviđaj

Nakon što je detonacija u večernjim časovima udrmala najveći grad u Srpskoj, banjalučko naselje Starčevica postalo je centar jednog od najvećih policijskih uviđaja.

Policija je, prema zvaničnim evidencijama, obavila razgovor s više od 200 osoba, a na poligrafsko testiranje upućeno je njih 20.

Tokom istrage utvrđeno je da su ubica ili više njih kobnog dana postavili eksplozivnu napravu ispod fijeste, koja je bila parkirana ispred Vukelićeve firme “Mimi trejd” i lokala “Vučko” u Ulici Josifa Pančića broj šest.

Eksplozivna naprava je aktivirana tačno u 20.20, i to u trenutku kada je automobil bio u pokretu. Nakon detonacije Vukelić je poginuo na mjestu, a kasnija istraga utvrdila je da je naprava, osim razornim TNT-om, bila “pojačana” ekserima i opiljcima i ostavljena ispod vozačevog mjesta.

FBI

Tokom istrage policija je pretresla više lokacija, ali nije bilo jasnih dokaza koji bi na nesumnjiv način otkrili odgovorne za zločin.

Ostaci eksplozivne naprave vještačeni su u laboratoriji MUP RS, koja je otkrila da je ubica koristio 800 grama razornog TNT.

Kasnije je zatraženo i mišljenje forenzičara iz američkog FBI, koji su potvrdili nalaz MUP RS.

U istragu je bio uključen i EUPM, a MUP RS je nudio i 100.000 maraka za informaciju koja bi dovela do otkrivanja ubica Vukelića.

Tokom istrage policija je pribavila spiskove osoba koje su na bilo koji način povezane s pravljenjem eksplozivnih naprava u RS, BiH i regionu, među kojima su bili diverzanti, demineri, pripadnici vojnih formacija, ali ništa nije dalo pozitivnu informaciju koja bi pomogla u rasvjetljavanju ubistva.

Motiv

Motivi zbog kojih je neko ubio Vukelića su, prema policijskim saznanjima, bili različiti, od poslovnih sukoba sa zaposlenima u Zavodu za izgradnju Banjaluka (ZIBL) do sukoba s komšijama zbog neriješenih imovinskih odnosa.

U januaru 2009. godine banjalučka policija je privela E.Dž, Vukelićevog komšiju, zbog sumnje da ima određena saznanja u vezi s ubistvom, ali je on ubrzo pušten.

Anđelko Veljančić zvani Anđeo, iz Zvornika, izjavio je u junu 2008. u Vrhovnom sudu RS kako će za milion maraka otkriti ko je ubica Vukelića.

Inspektori tadašnjeg CJB Banjaluka su nekoliko dana kasnije obavili razgovor s Veljančićem u zatvoru u Sarajevu, ali informacije o ubici nisu dobili.

Vukelić je, inače, bio zaposlen kao građevinski inženjer u Zavodu za izgradnju Banjaluka (ZIBL).

Prijetnje

Prije ubistva dobijao je prijetnje na poslu, a zabilježeni su i brojni napadi na porodičnu imovinu, vjerovatni kao znaci upozorenja.

Tako je u noći između 6. i 7. maja 2007. godine zapaljen Vukelićev automobil “ford fokus”.

Tri mjeseca kasnije, 8. avgusta, nepoznate osobe su zapalile porodičnu kuću Vukelića u Srpskim toplicama/Šeheru, u kojoj je živjela majka žrtve.

Majka je tada ispričala da je prvo provaljeno u kuću, pa onda podmetnut požar u kojem su izgorjeli dnevna soba sa stvarima, dio kuhinje, hodnik, kupatilo.

Ispred njene kuće 10. oktobra 2007, manje od mjesec dana uoči ubistva Vukelića, zapaljen je i automobil “folksvagen polo”, vlasništvo komšinice A.Š.

Bliski članovi porodice su u izjavama isticali da je Milan stalno upozoravao da mu prijete, a čemu je svjedočio i niz paljevina uoči ubistva – od njegovog automobila do kuće majke, koje do danas nisu rasvetljene.

Iz MUP Republike Srpske navode da policijski službenici Uprave za organizovani i teški kriminalitet pod nadzorom nadležnog tužilaštva preduzimaju sve mjere i radnje u cilju rasvjetljavanja krivičnog dela.

Sestra

Ljiljana Todorović, sestra pokojnog Vukelića, ispričala je ranije da svaki put kada zapali svijeću za svog pokojnog brata, zapali i jednu za ubice, jer ih žali.Dodala je kako je jedini mogući motiv ubistva njenog brata bio posao kojim se bavio u ZIBL, te da je njegovo ubistvo bilo izraz nečije moći.

– Posao kojim se bavio je jedini motiv ubistva. Milana je isključivo zanimala struka, a ne novac niti bilo šta drugo. Sve je krenulo nizbrdo kada je Milan odbio da da saglasnost za novoizgrađeni park “Petar Kočić” u centru grada. Svaki put kada prođem pored tog parka vidim Milanov leš – ispričala je ogorčena sestra.

Potvrdila je da je Vukelić u ZIBL dobio prijetnju da će potpisati saglasnost za park “milom ili silom”, te da je ubrzo smijenjen s odgovorne funkcije.

– Sjećam se kako mi je jednom prilikom, prije nego što će biti ubijen, rekao: “Ubiće me, ali znaće se ko je to učinio” – prisjetila se sestra pokojnog Vukelića.

Srpskainfo.com