Diana Kajmaković – “Šampion narko integracija”…

Naslov teksta približno opisuje Dianu Kajmaković, v.d. zamjenika Glavnog tužioca Tužilaštva BiH, koja je teški narko kriminalac a tužilačku funkciju je zloupotrebljavala kako bi, za veliki novac, pomagala pripadnicima narko klanova da se nađu na slobodi.

Kajmakovićeva je, krajem maja, isključena je iz svih istraga što se vode na osnovu dešifrovanih “Skaj” i “ANOM” aplikacija, jer se njeno ime pojavilo u “Skajaplikaciji”, kako je to potvrdio i v.d. glavnog tužioca BiH Milanko Kajganić, navodeći da je Kajmakovićeva otkrivena “u komunikaciji između dvije kriminogene osobe”.

Cinizam je da je Skaj Tetka bila šef istražnog tima a njeno ime pojavilo se u Skaj komunikaciji “kriminogenih osoba” iz Sarajeva i Bijeljine.

Ne čeka se nikakvo “razrješenje” ovog događaja, već će “Pohlepni Debeli Demon sa malim ustima” biti procesuiran zbog teške zloupotrebe položaja.

Narko karijera Kajmakovićeve, koja je sebe smatrala “uvaženom”, iako je gora od najmonstruoznijih narko bosova, koliko je, kao tužilac, nedjela počinila, nije počela prije par godina, već traje, najmanje, deceniju.

Što je bila korumpiranija i sve dublje tonula u toksično živo blato narko poslova, sve više je napredovala i “dogurala” do v.d. Zamjenika Glavnog tužioca Tužilaštva BiH. Tipično za BiH i oba njena entiteta.

Kajmakovićeva je “Šampion Narko Integracija” koje se sastoje u njenom integrisanju u Narko Klanove a Šampion je zato što nije jedina. Ima još veliki broj tužilaca, sa raznih nivoa, koji su pripadnici Narko klanova.

“Pohlepni Debeli Demon sa malim ustima” u narko poslovima je je oslobađala i međunarodne narko bande, kao što je slučaj iz 2014. godine i međunarodnoj organizovanoj narko grupi Dragana Doderovića u kojoj su se nalazili ne samo narkodileri već i višestruke ubice.

Nije to za Kajmakovićevu značilo ništa – ubistva su za njenu Pohlepu tek izvrsna “hrana”, materijalizovana isplaćenim joj velikim sumama novca. Ali, ma koliko je otela zloupotrebom funkcije, nikada joj nije bilo dosta – nastavljala je da uzima sve dok Europol i FBI nisu ultimativno zatražili njeno udaljavanje iz Skaj istraga nakon što je otkrivena u “komunikaciji dva kriminogena lica”.

“Slučaj međunarodne organizovane narkogrupe” koju je Kajmakovićeva oslobodila a koji ću u nastavku detaljno opisati, ujedno je užasna slika dobrog dijela pravosuđa u BiH; Obrazac po kojem se ponašaju.

ve počinje u noći 30/31.04. kada je u velikoj međunarodnoj akciji više policijskih agencija iz regiona uhapšeno više osoba, a zaplijenjeno je 67,4 kilograma skanka.

Tada su uhapšeni Aleksandar Međedović, Puniša Nikolić i Danilo Božović, državljani Crne Gore. Uhapšeni su i Dragan Slijepčević, Zdravko Rončević i Dragan Doderović, svi sa područja Nevesinja. Ukupno je uhapšeno jedanaest lica u akciji koja se zvala “Maestral” a Kajmakovićeva je “maestralno” učinila sve potrebno da međunardna kriminalna grupa i to svi uhapšeni budu oslobođeni, iako se radilo o dobro organizovanoj grupi koja se bavila kupovinom i transportom droge preko granica Crne Gore i BiH, odnosno Republike Srpske.

Tužilac koji je vodio cijelu akciju bila je Diana Kajmaković.

Stupila je, preko posrednika, u kontakt sa osumnjičenima, kasnije i optuženima i njihovim advokatima i za veliki novac dogovorila način na koji da se oslobodi narko grupa – ona iz cijele priče izađe od Pohlepe još “Deblja” a oni na slobodu.

Dogovoreno je da uhapšeni budu prvostepeno osuđeni a drugostepeno pravosnažno oslobođeni. Da bi se to desilo, morali su nestati dokazi – 67,4 kilograma zaplijenjenog skanka, vrijednog “na tržištu” 670.000 KM. Uz to, tokom prvostepenog suđenja advokati a ni optuženi nisu smjeli ni riječi prozboriti o “nedostatku dokaza”, odnosno namjerno počinjenim greškama pri njihovom otvaranju, kako bi “pokrili Kajmakovićevu”, već sačekati drugostepeni postupak i onda djelovati.

Svi su svoje uloge odigrali maestralno u skladu sa imenom akcije “Maestral”.

Ključnu ulogu imala je Kajmakovićeva koja je nezakonito “otvorila dokaze”. Nakon oduzimanja dokaza oni idu u Tužilaštvo, odnosno Sud, gdje se čuvaju u depozitu. Prije nego se pošalju na vještačenje u Tužilaštvu se u prisustvu osumnjičenih i njihovih advokata, prikažu svi dokazi oduzeti od osumnjičenih, sve se zapisnički konstatuje, a kada se konstatuje da je riječ o oduzetim predmetima, oni idu na vještačenje, nakon čega, ukoliko se potvrdi da je riječ, u ovom slučaju o narkoticima, oni postaju dokaz u procesu, nakon podizanja optužnice.

Nakon što je dogovorila sa optuženim i njihovim advokatima da budu oslobođeni, Kajmakovićeva sama otvara dokaze, što ih, po automatizmu, čini nevalidnim, nepostojećim, neupotrebljivim. Jednostavnije rečeno, Kajmakovićeva je na otvaranje dokaza “ZABORAVILA” da pozove osumnjičene i njihove advokate. Kasnije se pravdala da je to učinila nenamjerno.

Zvuči zaista nevjerovatno na šta se usudila ali tako se desilo i sve je dokazivo.

Nakon što je “ZABORAVILA” da na otvaranje dokaza pozove osumnjičene ona podiže optužnicu protiv njih i Sud BiH im, 27.12.2014., presuđuje ukupno 28 godina kazne.

Prema ovoj presudi, Doderović i Aleksandar Međedović osuđeni su na po četiri godine zatvora, Adis Hadžimahović, Puniša Nikolić, Danilo Božović i Ilija Bumbić na tri godine a na dvije godine zatvora osuđeni su Mijomir Tomanović, Dragan Slijepčević, Zdravko Rončević i Slobodan Popović.

U Sudu BiH su rekli da su oni proglašeni krivim što su u periodu od novembra 2013. do februara ove godine postali pripadnici organizovane kriminalne grupe, koja je formirana radi neovlašćene međunarodne nabavke, prevoza i prodaje droge.

Doderović, koji je bio vođa ove organizovane grupe, odslužio je ranije kaznu zatvora od 15 godina zbog dvostrukog ubistva a Slijepčević je proveo deset godina za rešetaka zbog toga što je bombom raznio policijskog tehničara.

Crnogorci Danilo Božović, Aleksandar Međedović i Puniša Nikolić bili su kažnjavani sa po pet do šest godina zatvora zbog zloupotrebe narkotika. Ove kazne koje su ranije dobili svjedoče o kako opasnoj grupi se radi.

Međutim, tada na scenu stupaju advokati optuženih koji su (koja iluminacija) “otkrili” da je Kajmakovićeva bez njihovog prisustva “otvorila dokaze”.

Nakon žalbe na prvostepenu odluku, koja je bila zasnovana na nezakonitom otvaranju dokaza koje je počinila Kajmakovićeva, Sud BiH je 12.11.2015 godine zbog nedostatka dokaza, oslobodio je optužbe devet lica u predmetu “Dragan Doderović i drugi” koji su bili osumnjičeni za neovlašten promet drogama.

Optužbi su oslobođeni Dragan Doderović, Aleksandar Međedović, Adis Hadžimahović, Mijomir Tomanović, Zdravko Rončević, Puniša Nikolić, Danilo Božović, Ilija Bumbić i Slobodan Papović.

Ovakvu odluku vijeće je donijelo zbog nedostatka dokaza optužbe jer Tužilaštvo BiH nije uspjelo, isključujući svaku razumnu sumnju, dokazati krivicu optuženih.

Troškovi krivičnog postupka, kao i izdaci optuženih i branilaca padaju na teret budžetskih sredstava.

Tako je, na neslavnom kraju ovog slučaja, država sve platila, odnosno građani koje ta ista država, vođena teškim kriminalcima, nemilosrdno izrabljuje.

Slobodan Vasković