Upozoravaju se čitaoci ili oni koji krenu da pogledaju video prilog da slike koje će vidjeti nisu preporučljive za djecu ili osobe sa slabim srcem…

Projekat “Spajalica”

Pod vođstvom doktora Hubertusa, 34 naučnika je potpisalo ugovor da učestvuju u projektu “spajalica” prema kome su se preselili u vojnu bazu San Antonio u Teksasu. Ovi naučnici su počeli da rade na studijama radijacije na ljudima, vazduhoplovnoj medicini, mikro tehnologiji i MK ultra eksperimentima – kontroli ljudskog uma.
Autorizacija da se zaposle ovi nacistički naučnici je došla direktno od glavnih načelnika vojske u ministarstvu odbrane Sjedinjenih država a glavni vođe vojske su rekli da želi iskoristiti ove briljantne umove. Operacija spajalica je vremenom zaposlila čak 9 hiljada nacističkih naučnika i tehničara da bi pomogli Sjedinjenim državama u uništenju Sovjetskog saveza.
Neki od ovih programira su bili poznati kao takozvani profesionalci u vještini slamanja i kontrolisanja ljudskog uma. Doktor Jozef Mengele i ostali su puno eksperimentisali na djeci i odraslima, koristeći muškarce, kojima su davali terapiju elektrošokovima, hipnozu, mučenje, silovanje, izgladnjivanje, traumu, vezivanja, da bi kontrolisali ljudski um.
Doktor Mengele je bio toliko uspješan u korišćenju tehnike traume vezivanjem, da njegove preživjele žrtve i danas pokazuju duboku naklonost prema svom mučitelju kad govore o Mengeleu kažu “lijepi Džozef”. Doktor Wilson Green je bio lekar Jevrejin, koga su nacisti ubijedili da učestvuje u eksperimentima u Auschwitzu. Ova osoba čije kodno ime je bilo “dr. Green” je došao u Sjedinjene Države poslije drugog svjetskog rata.
Počeo je vršiti eksperimente na djeci i odraslima za vojsku iz akcija koje su kopirali nacističku tehnologiju i počeli puno svojih programa a prvi program je poznat kao MK Ultra. MK su početna slova njemačkih riječi za kontrolu uma. Do 1956. američka mornarica i odeljenje vojske za biološka i hemijska oružja su sami radili programe narko hipnoze na zatvorenicima, mentalnim bolesnicima, strancima, nacionalnim manjinama i onima koji su klasifikovani kao seksualno devijantni a da se ne bi zbunjivali desetine operacija kontrole uma o kojima govorimo će se zvati MK ultra.
Po MK ultra dokumentima i izvorima, metodologija kontrole uma najbolje funcioniše, kada se teška trauma nenese djetetu koje je mlađe od 3 godine.
Teška trauma kao što je silovanje, kada se uradi djetetu od 3 godine će utjecati da se ličnost razdvoji ili dislocirala u pokušaju da se zaštiti od sjećanja na događaje koji su previše bolni da se izdrže. Psihijatrijski termini su poremećaj višestruke ličnosti ili disocijalni poremećaj ličnosti i može da se slučajno ili namjerno urade.
Film 3 Emina lica je istinita priča o poremećaju višestruke ličnosti, koji se desio zbog zlostavljanja u djetinjstvu.
Psihička trauma i kreiranje većeg broja ličnosti se vremenom kvalifikovalo od strane programira, postavila standardna metodologija i tipično se do toga dođe tako što se djeca tjeraju da gledaju i učestvuju u ritualnom žrtvovanju životinja i ljudi.
Daljim izazivanje psihičke traume, pomoću silovanja i drugih užasnih stvari, trauma uzrokuje disocijaciju. Ovo funkcioniše na sličan način kao participacija dard diska u kompjuteru.Ovo stanje disocijacije se koristi kao otvor da bi se hipnotički navelo na stvaranje druge ličnosti. Programer će koristiti hipnozu i okidače da bi pozvao kreiranu ličnost koja se zove alter ličnost.Samo 20% ljudske populacije, može lako da se hipnotiše ali doživljena trauma u ranom djetinjstvu čini da ljudi postanu mnogo ranjiviji i zbog toga postaju lake mete za hipnozu.
Tipični programer može da nosi kostim, kao što je kostim zeca ili da ubije zeca ispred djeteta, koje je njegova žrtva, prije nego što ga fizički traumira. Primjer zeca, fraze iz knjige “Alisa u zemlji čuda” ili slične slike se koriste kao okidači da bi se pozvale alter ličnosti.
Metod najbolje radi ako se trauma ponovi oko djetetove 6. godine.
Nekoliko godina kasnije radi se IQ test i test ličnosti djeteta žrtve, da bi se moglo utvrditi je li dijete sada pogodno da se iz istrenira da postane plaćeni ubica, za seksualno ucjenjivanje za kurira druge ili nešto drugo.
Doktor Gotlib je zaposlio ove takozvane programere i koncentrisao se na korištenju druge LSD za kontrolu uma i egzotične otrove i droge za politička ubistva. On je lično dao LSD svom kolegi naučniku, koji toga nije ni bio svjestan, doktoru Franku Ozrenu koji je radio za odjeljenje za hemijska i biološka oružja u vojsci. Njegov posao je bio da pravi biološka oružja a doktor Olsen se ubio, tako što je skočio sa 10. sprata u hotelu. Doktor Gotlib je sakrio šta je uradio i porodica pokojnog Olsena nije bila svjesna šta je uzrok tog samoubistva ali poslije 27 godina kada se pojavio faks za vrijeme preslušavanja američkog kongresa, opcija zlostavljanjima, veza između Gotliba i Olsena je ilustrovala kako elektromagnetni talasi, biološka i kemijska oružja, testovi sa radijacijom i MK ultra projekta su međusobno povezani.

Projekat “Pandora”

1953. Rusi su počeli da, američku ambasadu u Moskvi `bombarduju` sa elektromagnetnom radijacijom, mikrotalasnim zračenjem a ova činjenica se krila od zaposlenih službenika ambasade. Američki ambasador je dobio bolest krvi, krvarenje iz očiju, mučninu i na kraju limfom a on i ostali zaposleni su na kraju umrli od mikrotalasnih napada.
Prije pomenutog napada, pripadnici Sovjetskog saveza su se sastali sa predstavnicima Sjedinjenih država da bi počeli trku u naoružanju elektromagnetnim oružjem te je lako moguće da je slanje mikro talase na američku ambasadu, američka vlada planirala sa rusima, iskoristila i koristila zaposlene u ambasadi kao pokusne kuniće…
Agencija za napredne istraživačke projekte, pri ministarstvu odbrane DARPA, napravila je laboratoriju na vojnom istraživačkom institutu i učestvovala u projektu Pandora. Naučnici su počeli da bombarduju majmune mikro talasima da bi vidjeli biološke efekte. Jako koncentrisane mikrotalasne frekvencija i slične studije su rađene i u bolnici Kansas Cityju, univerzitetu Rochester u Brooksi, bazi u John Hopkinsu METR korporaciji, u univerzitetu Pennsylvania i drugim američkim i stranim laboratorijama.
U jednoj studiji doktor Hose Delgado je eksperimentisao na 4 čovjeka, koristeći radio talase i rekao je da su imali različita osjećanja, senzacije i boje u viziji. Delgado je za ova oružja izjavio citiram “da su opasnija od uništavanja atomskom bombom da saznanjem o mozgu mi možemo da promijenimo i oblikujemo, da dirigujemo čovjekom i da ga pretvorimo u robota… mislim da je to izuzetno velika opasnost za budućnost, jer ćemo imati ljudska bića koja su postala roboti a neće biti svjesni da su pretvoreni u robote.
Doktor Delgado je bio odgovoran za razvoj mozak transpodera koji je korišten da bi se ljudi pretvorili u robote…